به عمل کار برآید!
مصرع « به عمل کار برآید به سخندانی نیست» را سعدی شیرازی در قرن هفتم هجری سرود و می‌توان آن را هم خوان با شرایط رویارویی برخی مسئولین با مردم دانست که از پشت میزها و در مقابل دوربین‌ها دستور می‌دهند و از مدیران زیر دست و مردم انتظار عمل به دستورات خود را دارند در حالی که از حضور در میان افکار عمومی اجتناب می‌کنند. رئوفیان، فعال سیاسی اصولگرا در این باره به حامی عدالت می‌گوید:«وظیفه رئیس جمهور است که به سفربرود، تا تازه‌ها را بدون واسطه و مستقیم از زبان مردمش بشنود و نادیده‌ها را از نزدیک ببیند تا به خود آید و چاره ی کارکند اما مشکل ندانستن و ندیدن و نشناختن نیست،کیست که نداند درد توده مردم چیست، همه می‌دانند؛ من هم که یک شهروند عادی هستم می‌دانم و صد البته بیشتر را وعمیق ترش را مسئولان می‌دانند. به عقیده من امروز روز حرف وسخنرانی و دادن وعده و وعید نیست امروز روز عمل است و درواقع این مهمترین و با اولویت‌ترین کارمسئولان به ویژه شخص رئیس جمهور است.»
حضور امیدوارکننده
به جز رئیس قوه مجریه، سران دو قوه دیگر در شرایط کنونی کشور آستین بالا زده‌اند و در تلاش هستند تا با سفر به مناطق مختلف کشور بتوانند راهی را به روی مردم بگشایند. از جمله می‌توان به سفر رئیس قوه قضائیه به استان اردبیل اشاره کرد. حضور آیت الله رئیسی، رئیس دستگاه قضائی کشور روز ۵شنبه در اردبیل تنها به بازدید از نهاد‌های قضائی این استان ختم نشد بلکه او به صورت سرزده در شرکت کشت و صنعت دشت مغان که روزگاری قطب کشاورزی ایران محسوب می‌شد حضور یافت و فرمان ۶ ماده‌ای صادر کرد. این دیدار او می‌تواند نوید بخش آن باشد که آیت الله رئیسی عزم جدی برای حفظ سرمایه‌های ملی دارد و عزیمت او به صورت سرزده و حضوری در آنجا می‌تواند حاکی از تصمیم قاطع قوه قضائیه در پیگیری پرونده‌های خصوصی‌سازی اشتباه باشد که پیشتر هم به سازمان بازرسی کشور دستور جدی برای پیگیری واگذاری‌های اشتباه سازمان خصوصی‌سازی را داده بود. چراکه کشت و صنعت مغان که مساحتی بزرگ‌تر از شهر اهواز دارد بنا بود تا از سوی سازمان خصوصی‌سازی تنها متری ۶ هزار و ۵۰۰ تومان به فروش گذاشته شود و با ورود قوه قضائیه و به تبع آن سازمان بازرسی کشور از این واگذاری عجیب جلوگیری شد. حال روز ۵شنبه مردم محلی به همراه کارگران این شرکت صنعتی نامه‌ای که به امضاء ۱۰ هزار نفر رسیده است را تقدیم رئیس قوه قضائیه کرده‌اند تا بلکه اصلاحات ساختاری در مدیریت این واحد تولیدی صورت گیرد. در چنین شرایطی می‌توان اذعان کرد که حضور مدیران رده بالا در جمع مردم امید را جایگزین هراس نسبت به آینده می‌کند.
محمدباقر قالیباف رئیس قوه مقننه نیز چهاردهم شهریور ماه ، حدود ۴ ماه پس از آن که ردای ریاست مجلس را به تن کرد، در نخستین سفر استانی خود به خوزستان رفت. استانی که در بحبوحه بیماری کرونا ماه ها در وضعیت قرمز قرار داشت اما این اتفاق مانع از حضور قالیباف در این منطقه نشد. شواهد گواه آن است که رئیس مجلس رسیدگی و دستگیری استان ها و مناطق محروم را در اولویت سفرهای استانی خود قرار داده است و مقصد بعدی وی استان سیستان و بلوچستان است. ملک فاضلی، رئیس مجمع نمایندگان سیستان و بلوچستان در این باره بیان کرده است:« بررسی وضعیت سیستان و بلوچستان، رصد مشکلات و گفت و گو با مردم منطقه از برنامه های سفر رئیس مجلس به این استان خواهد بود.»
این در حالی است که رئیس قوه مجریه همچنان از طریق ویدیو کال در حال پیگیری و تصمیم پیرامون مسائل کشور است و همین اتفاق انتقادات بسیاری را برانگیخته است اما در پاسخ به این انتقادات روز جمعه محمود واعظی سخنگوی دولت گفته است که « خون مقامات از مردم رنگین‌تر نیست اما تردید نکنید اگر رئیس‌جمهور ۱۴ روز یا ۲۱ روز بخواهد در منزلش بماند قطعا به کشور و تصمیم‌گیری‌ها لطمه وارد می‌شود.»
با وجود تاکید محمود واعظی مبنی بر رنگین نبودن خون رئیس قوه مجریه از سایر مردم و مسئولین اما همچنان نه تنها تصمیمی در دولت برای حضور رئیس جمهور در استان ها وجود ندارد که سرنوشت حضور او در جلسه روز سه شنبه مجلس برای اخذ رای اعتماد به علیرضا رزم حسینی وزیر صمت نیز در هاله ای از ابهام قرار دارد و روز گذشته واعظی حضور رئیس جمهور در بهارستان را منوط به تصمیم ستاد ملی کرونا دانسته است.
فاصله‌گذاری اجتماعی مسئولین با مردم!
صحبت از ظهور و بروز مسئولان رده بالا در میان مردم عادی ممکن است برای برخی مدیران داخلی امری عجیب تلقی شود اما با نگاهی به آنسوی مرزها هم می‌توان دریافت که مدیران در سایر نقاط جهان دیواری میان خود و شهروندانشان ترسیم نکرده‌اند و در مواقع بحرانی در تلاش هستند به دستگیری مردم کشور خود بپردازند.
در این راستا سید جواد میری، استاد دانشگاه و جامعه شناس به حامی عدالت می‌گوید:« این موضوع بازمی گردد به مدیریت بحران توسط مسئولان کشور ما و همینطور پردازش تصاویر تبلیغاتی که از سوی مدیران سایر نقاط جهان انجام می‌گیرد که یک حس همدردی و همراهی از سوی مسئولین با مردم را ایجاد می‌کند. در این قسمت‌ها متاسفانه مسئولان دولتی بسیار ضعیف عمل کرده‌اند و اساسا فهم دقیقی از ظرافت‌ها ندارند. واقعا حضور یک مدیر خارجی در یک نانوایی یا حضور یک رئیس‌جمهور خارجی در یک رستوران در واقعیت به این معنا نبوده است که او هر روز به یک نانوایی می‌رود و در مقام مدیر ارشد کشورش خرید می‌کند. واقعیت این است که حضور این افراد در مکان‌های عمومی حاکی از صحنه‌سازی حرفهای و قوی توسط تیم‌های رسانه‌ای آن‌ها است که می‌توانند به اقناع مخاطبان خود از طریق مدیا بپردازند. این اتفاق حس همدردی و همبستگی با جامعه را پدید می‌آورد. در دولت ایران این اتفاق از نظر تکنیکی بسیار ضعیف است و دولت فاقد ظرافت‌های رسانه‌ای است.»
این جامعه شناس با بیان این که فاصله میان مسئولین و مردم زیاد شده است، ادامه می‌دهد: «در اوایل انقلاب آنقدر نزدیکی میان مردم و مسئولین وجود داشت که تروریست‌ها به راحتی قادر به ترور مسئولان بودند اما رفته رفته فاصله بین مسئولین و شهروندان افزایش یافته است. تا به حال توجه کرده‌اید که وقتی مسئولین ایرانی در محلی برای بازدید حضور می‌یابند و می‌خواهند به خبرنگاری پاسخ دهند ۶۰ نفر دورشان جمع می‌شوند؟ چرا باید چنین اتفاقی بیفتد؟ این ازدحام چه معنایی دارد؟ یعنی این حجم فرد بیکار وجود دارد که پیرامون وزیر یا مسئول تجمع کند که او می‌خواهد به یک سوال پاسخ بدهد؟ این اتفاقات تبعات بسیار منفی بر روی افکار عمومی دارد. رئیس جمهور هنگامی که می‌خواهد سخنرانی کند میله‌هایی را در مقابل او می‌کشند و از آن طرف مردم پشت آن میله‌ها ایستاده‌اند تا به حرفهای او گوش کنند. این اتفاق تحقیر آمیز است و نشان از بی‌دقتی مسئولین دارد چراکه فکر می‌کنند این تصاویر خنثی هستند و هنگام پخش آن ها، مردم همانگونه که در ذهن مسئولین است به تصاویر می‌نگرند در صورتی که تصاویر زاویه دارند و فرم و پردازش آن‌ها بسیار حائز اهمیت است. »
