همواره آن چه به چشم بیننده می‌نشیند، عامل بارز و تاثیرگذاری است که در همان نگاه نخست، خودش را نشان می‌دهد. در «حامی‌عدالت» نخستین عاملی که نگاهم را به خود جذب کرد، تیترهای مناسبی بود که در برابر نگاهم جلوه‌گر شدند. تیترهایی که گاه با تشبیه‌هایی همراه است که ذهن را در دنیای جدی و قانونمند حقوق، تلطیف می‌کند. در همین شماره‌های آخر نشریه یکی از تیترها به یادم ماند؛ «سرباز در شطرنج، قاضی در جامعه». بزرگی و درشتی این تیتر شاید دلیل دیگری برای جذب نگاه مخاطب در همان لحظه‌ی نخست باشد و این را بزرگان دانش و فن حتما بهتر می‌دانند.
«حامی‌عدالت» نشریه‌ای است که در ابتدا با رنگ‌های متناسب و فونت و اندازه‌ی مناسب واژگان، دید مخاطب را جلب می‌کند. موضوعات مهمی که این هفته‌نامه به آن می‌پردازد، در بیشتر موارد، برای تمامی مردم چه متخصصان رشته‌های حقوقی و چه افراد دیگر که شغل یا تحصیلاتی در این رشته‌ها ندارند، مورد کاربرد است.
یکی از نکاتی که می‌توانم از ویژگی‌های خوب این نشریه نام ببرم، استفاده از نظرات متعددی است که از کارشناسان گوناگون جمع‌آوری می‌کند. وقتی در تحلیل موضوعی، تنها به نظرات یک کارشناس اکتفا نکرده و نظر چند کارشناس گوناگون آورده می‌شود، ارتباط بهتری نیز بین نشریه و مخاطب برقرار می‌شود
نشریه «حامی‌عدالت»، یکی از نشریاتی است که نه تنها بار حقوقی متخصصان رشته‌های حقوق، از جمله قضات و وکلا را بالا می‌برد، که برای عموم مردم نیز مفید و همچنین، قابل درک است.
لیلا محبی*: وقتی سخنی از حامی به میان می‌آید، حس خوبی که سرشار از حمایت و عنایت است، وجودت را فرا می‌گیرد؛ هنگامی که عدالت، پسوند این واژه قرار بگیرد، این حس قوی‌تر هم می‌شود. این مقدمه، توصیف نام شایسته و خوبی است که هفته‌نامه‌ی «حامی‌عدالت» برای خود در نظر گرفته است. با دیدن این نام بر نشریه، در روزنامه‌فروشی، و در میان دیگر نشریات، گویی تریبونی در برابرت قرار گرفته، برای بیان افکار و عقاید جامعه و اشخاص و انتظاراتی که از جامعه و یا دستگاه عدل و داد کشور دارند.
